بخشی از متن مقاله هماهنگي مراکز فشار جنب حاره اي در بارش هاي سيل آساي منطقه جنوب و جنوب شرق ايران مطالعه موردي: بارش جولاي 1976 :
سال انتشار : 1383
تعداد صفحات :26
خصیصه ویژه آب و هوایی نیمه جنوبی کشور ایران (بویژه جنوب شرق ) ریزش های تابستانه است که در بیندوره های ریزش هایی که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته , بارش بلند مدت جولای 1976 از ویژگی منحصر به فردیبرخوردار بوده است . در این دوره هماهنگی بین چرخش های آتمسفری عرض های پایین (چرخند موسمی )وعرض های میانی (پرفشار جنب حاره ای) به چشم می خورد. این پژوهش نشان می دهد که هماهنگی بین اینسیستم های فشار باعث تقویت وشدت یافتن نفوذ رطوبت از سمت شرق به منطقه مطالعه شده است . هماهنگیبین این دو سیستم در جنوب کوه های هیمالیا نوعی همگرایی را باعث شده که جریان های شرقی غربی حاشیه قطبیسلول موسمی با سرعت بیشتری حرکت نموده اند. این افزایش سرعت سیستم را قادر ساخته که بتواند رطوبتبیشتری را به منطقه جنوب وجنوب شرق کشور ایران برساند.بعلاوه برای نزول بارش, نیاز به عوامل صعود است . عوامل صعود هنگامی ایجاد می شود که سطوح میانیاتمسفر شرایط برای صعود را فراهم کنند . بررسی ها در این پژوهش نشان داد, هنگامی که پر فشارهای جنبحاره ای به سطوح بالاتر منتقل می شوند امکان صعود همرفت های محلی افزایش یافته و ریزش های جوی به وقوعمی پیوندد.
