بخشی از متن مقاله مقايسه ي دلبستگي اجتنابي و نقصان همدلي در آزارگران جنسي و افراد عادي :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :17
وسعت خشونت جنسی به گستردگی تاریخ بشر و از جمله معضلاتی است که بشر همواره با آن دست بهگریبان بوده است و میتوان آن را یکی از انحرافات جدی روانی- اجتماعی به شمار آورد. آزارگری جنسی یکی از نابهنجاری‌هاست که در آن فرد مبتلا, با آزاردادن فرد دیگر خود را به لذت جنسی میرساند. در ادبیات پژوهشی مرتبط با آسیبشناسی روانی شخصیتهای آزارگر جنسی, ارتباط بین مشکلات دلبستگی آنها با رفتار آزارگرانه, مورد توجه خاص محققین و روانشناسان بالینی بوده است. هدف پژوهش حاضر, مقایسهی سبکهای دلبستگی و توانایی همدلی در نمونهای از آزارگران جنسی کودک و افراد عادی بود. بدین منظور, طی یک پژوهش مقایسهای, 33 آزارگر جنسی و 33 فرد عادی به عنوان نمونه ی در دسترس از نظر سبک دلبستگی, واکنشهای بین فردی و توانایی همدلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که سبک دلبستگی ایمن, سبک غالب دلبستگی در افراد عادی و سبک دلبستگی اجتنابی, سبک غالب دلبستگی در متجاوزین جنسی است. علاوه بر این, نتایج حاکی از توانایی بالاتر افراد عادی در شاخص توجه همدلانه و نمرهی بالاتر آزارگران جنسی در شاخص پریشانی فردی است. به نظر می رسد, ناایمنی در سبک دلبستگی با ایجاد تداخل در فرایند همدلی, میتواند با آزارگری جنسی مرتبط باشد.
