بخشی از متن مقاله نقش واسطه اي اميدواري در رابطه ي بين چشم انداز زمان و آشفتگي روان‌شناختي :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :17
در حوزه ی مطالعه ی آشفتگی روانشناختی افراد, در مواجه با موقعیتهای نامطلوب, توجه به چشم انداز زمان حایز اهمیت است. چشم انداز زمان پنج بعد گذشته ی مثبت, گذشته ی منفی, حال لذتگرایانه, حال قضا و قدری و آینده را دربرمیگیرد. هدف پژوهش حاضر, تعیین نقش واسطه ای امیدواری در رابطه ی بین چشم انداز زمان و آشفتگی روانشناختی بود. بدین منظور, طی یک پژوهش توصیفی, 296 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به روش نمونه گیری چندمرحلهای تصادفی انتخاب و از نظر چشم انداز زمان, نشانگان مشکلات روانی و امیدواری مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل و مدلیابی معادلههای ساختاری نشان داد که امیدواری, رابطه ی بین حال قضا و قدری و آشفتگی روانشناختی و رابطه ی بین آینده و آشفتگی روانشناختی را میانجیگری میکند. چشم انداز زمان قضا و قدری, دیدگاهی مملو از حس شکست و درماندگی و ناامیدی نسبت به زمان حال است. افراد با چشم انداز زمان آینده گرایش به اهداف بلند مدت دارند. برخوردار بودن از یک تفکر امیدوارانه و داشتن منابع کافی برای تفکر هدفمدار و آشنایی با مسیرهای لازم برای رسیدن به اهداف سبب بهزیستی در افراد میشود
